26 października klasy 6a i 6b odwiedziły pod opieką p. Iwony Sikorskiej – Pańtak i p. Urszuli Zaręby Wzgórze Katedralne. Przewodnik pan Mariusz Bednarz opowiadał ciekawostki historyczne, wyjaśniał tajemnicze znaki na murach katedry, odszyfrowywał zapomniany alfabet, umieszczony na tablicy, nie wiadomo, jak starej, wspominał o tunelu nadziemnym, wybudowanym specjalnie dla biskupów, rezydujących w sąsiednim pałacu, o którym wszystkie kroniki już dawno zapomniały, pokazywał najważniejsze miejsca dla najważniejszych w katedrze, jak: tron dla biskupa, zwany katedrą (stąd nazwa świątyni), liczne ołtarze, oprócz głównego, także boczne i inne mniejsze, przy których, dawno temu, księża odprawiali msze, prawie równocześnie, figurkę, przedstawiającą św. Barbarę, wyrzeźbioną z jednego kawałka ołowiu, koronowany złotem i klejnotami przez papieża Jana Pawła II obraz Matki Bożej, ołtarze z podwójnymi obrazami, które były zasuwane lub odsuwane w zależności od święta. Ale najfajniejsze pan Mariusz zostawił na koniec: pokazał nam serce katedry, czyli jej najważniejszy organ, a właściwie organy, zabytkowe, ogromne, ciężkie, ponad 16 ton ważące, z mnóstwem piszczałek, klawiszy, kowadełek, itp., itd… I zagrał pan… cicho, cichuteńko, radośnie i wesoło, smutno i poważnie, głośno i strasznie, wysoko i nisko… Tyle tonów, tyle dźwięków, tyle melodii wspaniałych z jednego tylko instrumentu… Wizyta bardzo była udana, zadowolenie 100%, obietnica złożona, że jeszcze się spotkamy, może tym razem poszukamy skarbów w katedrze. Podobno są…
